افغانستان؛ ناامنی و تغییر الگوی مصرف مواد مخدر

افغانستان کشوری است که ارتباط میان ناامنی و کشت تریاک در آن کاملاً‌ مشخص می‌باشد. کشوری با تولید حدود 5500 تن تریاک در مساحت حداقل 200 هزار هکتار زمین، به ویژه در دو استان هلمند، که نزدیک به نیمی از کشت خشخاش افغانستان را به خود اختصاص داده و قندهار، با داشتن حداقل 15 درصد از اراضی زیر کشت خشخاش. سؤال اساسی این است که با توجه به نیاز جامعه و کشورها به مصرف مواد مخدر، آیا خروج نیروهای ناتو از افغانستان در سال 2014 میلادی، تأثیری در تولید تریاک توسط این کشور دارد و این تأثیر می‌تواند برنامه‌ی کاهش تقاضای کشورهای منطقه و یا کل کشورها را تحت تأثیر قرار دهد. برنامه‌ی کاهش تقاضا شامل درمان، کاهش آسیب و پیشگیری از اعتیاد به مواد می‌باشد که توسط دولت، مراکز خصوصی و سازمان‌های مردم‌نهاد در کشورها اجرا می‌شود. با توجه به شرایط کشور افغانستان می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که خروج نیروهای ناتو موجب افزایش ناامنی در کشور و به ویژه در استان‌های جنوبی که تولید مواد مخدر را به عهده دارند، خواهد شد. این امر سبب تولید بیشتر مواد مخدر در این مناطق و قدرتمند‌ شدن بیشتر گروه‌های تندرو مانند طالبان می‌شود و قدرت اقتصادی این گروه را در تولید، انتقال و قاچاق مواد مخدر و فروش آن بیشتر خواهد کرد و این خود باعث ناامنی بیشتر در منطقه‌ خواهد شد.